Rietveld ontwierp het huis in 1924 in opdracht van de eigenzinnige Truus Schröder. Het was zijn eerste complete woonhuis én een uitbundig experiment. Voortbordurend op zijn eigen meubelontwerpen en de ideeën van De Stijl maakte hij aan de rand van de stad een huis als een driedimensionale, asymmetrische compositie. Kenmerkend zijn de vloeiende overgangen tussen binnen en buiten, de primaire kleuren (naast wit, grijs en zwart) en een speelse, uitgekiende vlakverdeling. Exterieur, interieur en meubilair: alles draagt diezelfde Rietveld-signatuur.

Truus Schröder, net weduwe en moeder van drie kinderen, had een belangrijk aandeel in het ontwerp en de totstandkoming van het huis. Zij had uitgesproken ideeën over hoe ze wilde wonen. Soberheid was bijvoorbeeld een basisvoorwaarde, omdat ze (actief) wilde léven en niet geleefd wilde worden. En het was ook haar wens om de belangrijkste woonfuncties te concentreren op de eerste verdieping. Niet alleen was daar het uitzicht over het – toen nog – omringende polderlandschap optimaal; Truus Schröder voelde zich beter, had ze gemerkt, als ze ‘los’ van de grond kwam.